until an owl crashes my window

Yahu nasıl güzel bir şeydir sarhoş olup zaten yüksek desibelli sesi sanki hiç duyulmuyomuş gibi daha da yükselterek aynı anda da kahkahalar atmak..Bayıldım ben bu işe.Uzun zamandır yapmamış idim.

Gülmek ağlamak üzülmek ne garip lön diyip duruyorum son günlerde...Kendimi dinleyip, tartıyorum falan..Reeesmen büyüyorum a ke lanet olsun.Oysa ben hep zıplayan bir cücük olacaktım!

Asabi bi insan oldum son yıllarda.Şöyle ki ; okulda altıma sıçana kadar gülüyorum, güldürüyorum, dalga geçilcek en ufak şeyde bile hemen "Wampireeee, Rikkuuuu, Mayışıııııkkk!" diye yoldaşlarıma haber verip basıyorum gaza...Bazen aylar sürüyo o minicik komik olayın muhabbeti ve biz gerçekten her boka gülüyoruz.

Hah neden asabi oldun derseniz; proje stresi, nasıl yetişicek derdi, sunumları akıcı bir şekilde yapmak, kesmek biçmek...Ölümüne fiziksel bir yorgunluk,bir o kadar da zihinsel.Asabiyetimi de genellikle "atarlanarak" belli ediyorum.Güney doğu anadolu atarları yapıyorum mesela..Ankara civarından falan dem vuruyorum.Aslında sinirlenirken bile eğeniyorum yahu ben!

Hohohoho yahu nası da eğleniyoruz var ya...Bak bütün asabiyetim uçtu gitti =D

Bugün de 15 saat okuldaydım evet..Eve geldiğimden beri de "Vay anasını 15 saattir ayaktayım huleyn çiz kes biç..vay a ke.." diyip duruyorum..Halbuki aslında bilincindeyim ki yakında "sıçtın mavisi" günlerim de başlayacak..=D O zaman 15 saati bildiğin çayda çıra ekibiyle arayacağım.(-cağım evet...ve evet mum esprisi, ne var?!)

Şu çarşamba mesaisi de geçsin...Vuruyorum yarın kendimi als.a, cafelerde garson kesicem evet..Canım sıkıldı len! Anaaa yarın olmuş ki zaten..O zaman bugün vuruyorum kendimi holeey!