until an owl crashes my window

Eveeeeet...Sevgilisinden ayrılan Gaen'in hem kendisini en rahat hissettiği hem de canının sıkıldığı bir döneme daha girmiş bulunuyoruz.

Yahu ben yalnızken hakkaten çok rahat ediyorum.Sevgilimin çok rahat bi insan olması, canımı sıkıp sıkmaması, her dakka "Nerdesin beybi?" diye sorup sormaması hiçbir şeyi değiştirmiyor.Biri olunca daralıyorum arkadaş ben!

Sevgili sahibi olmak bir düzene sokuyor insanı.Monotonluktan ölümüne nefret ettiğimden herhalde, imkanı yok periyodik şeylere gelemiyorum.İçim sıkılıyor, fenalıklar geçiriyorum, gerçekten bak..Tamam ama belli bir ders programın var ona nasıl uyabiliyosun falan diyenler de var..O kadar da değil yahu! Zaten her derste de aynı şey olmuyor.Abartmayın yavrularım. Öyle yaşanmaz ki, manyak olurum, zırtlatırım zihni.(not yet?)

Bir farkettim ki bu aralar bende bi yeni insanlarla tanışma furyası, adeta bir kabuk kırma kampanyası falan baş göstermiş.Ekmekiçi'nde yemeği beklerken bile kasiyerle muhabbete falan dalıyorum.Hani böyle esnafla sürekli diyalog içinde olan tipler vardır ya, aynen öyle.Ayağımda topuklular, saçlar lüle lüle falan ama ben "Obaaa ne biçim de şeyler koymuşsunuz bunun içine!", "Sen ne kadar alıyon bakem?", "Şimdi diyelim ki biz burda çalışmak istedik...", "3lira pahalı bence, çok ayıp ediyorsun goçum." diye diye görünüme zır bir karakter çiziyorum.Ama nasıl eğleniyorum anlatamam.Hani bu öyle hiç kimsenin yapmadığı bir şey değil belki ama ben birden böyle bir moda girdiğimi farkedince sevindim ha..Yenilik geldi ya hayatıma, tamam artık..Sevinçten zıplarım =D

Dün de kendimi zor tuttum Julien in yanına sahneye atacağıdım kendimi de, Mayışık saolsun "Ne diycen lan adama, 2. sınıftayız daha!" bilmem ne diyerekten içimi kurutup bi muhabbet ettirtmedi ha.İçimde kaldı ama neyse...

Bi de ne dicektim?..Hah!..Gerçekten, kronik bi sıkılganım anladığım kadarıyla; doyumsuzum veya.Şımarık falan da olabilirim.Ama yapcak bir şey yok.Tamam hayat eğlenmekten ibaret değil -ki bence olmalı- fekat eğlendim eğlendim; eğlenemedim, o zaman bulunduğum mekanda böyle sessizleşir, jeneratörlerin devreye girmesini falan beklerim.Aslında ota boka 80 saat gülen bi tipim, eğlenmemek pek de mümkün değil (yoksa şimdiye ölmüştüm ha) ama arada böyle bi daralıyorum tabi..Hayatım durulunca bende bir çeşit kış uykusuna yatıyorum.Neyse şimdi bi esnaf açılımı yaptım, 'tanıdığa düşük fiyat' mertebesine yükselip yine eğlenicem.Bu sıkıntıyı da üstümden bu şekilde atmayı planlıyorum.Hani ben masaya gelen garsona şaka yollu atarlanırken masadakiler gülsün falan..

Güzel böyle sevdim valla, öyle erkek arkadaş işine girip gerilmek falan fişmekan bir süre uzak dursun benden.Ben şu kafayı bi dağıtayım , sonra bi ön eleme neyin yaparız he mi? =D