until an owl crashes my window

Arkadaş..Bu okul yine açıldı..Hayır ben okulu severim, ortamı severim, sırf çatlayana kadar güleceğimizi bildiğim için çoğu zaman hevesle gideirim.

Ancak bir açıldı pir açıldı mübarek..Hani beklersin, ilk gün ders yapmazlar, hoca bizi biliyo biz hocayı.."Bunlar mimarlık, zaten anaları ağlayacak bütün sene, bir de biz vurmayalım." derler diye düşünür insan.

Olay bu değil yahu..İlk gün tasarım stüdyosunda 13:30 - 18:00 arası blok ders yaptık.Yanlış duymadınız...Blok! Hayır biz alışığız 4 saat kıçımızın üstüne oturup da kesip biçip yapıştırmaya; bize kalsa ekstra zaman isteyeceğiz...Fekat bu nasıl bir zulümdür ki 85 kişiyi saatlerce bir stüdyoya zincirlemişlerdir?!

İlk gün yahu!

Bundan sonra vay okulun ilk haftası rahat, vay her gün gezeriz, alış-verişe gideriz, hoca bırakır gibi ümitlere zihnimde yer yok..

Ha yolda birinizi görüp de "Naağber yau?" diye sorduğumda "İyidir kız, hoca saldı işte arkadaşlarla pes atıciiiz..bla bla..." derseniz gözünüzü morartırım ha.Adam gibi "İyi senden naber?" "Noolsun iyilik işte ders mers.." "E bizim de öyle yaa yapcak bişi yok" "E öyle =).. nese kaçıorum ben hadi görüşürz" "Ok kendine iyi bak" standardantında bir konuşmanın dışına çıkmayalım.Gerilmeyeyim ben boşu boşuna..

Of yoruyo falan ama daş gibi bizim meslek valla, çak bi beşlik Calatrava!

Heheh..heh..he..hehe..hhe....