Ölüyorum.
Şu haller beni öldürüyor.Sonrasını düşünmeden hareket etmeyi seven bir insanım evet.Ama içimdeki manyaklar sağolsun en az biri mutlaka düşünüyor.O düşününce hepimizin içine dert oluyor arkadaş!
Sonra canının istediğini yapana soruyorsun, "Canım istedi söyledim, yaptım uleyn size ne!" demiyor.
Resmen ruhum kendini savunmuyor, kişiliklerime yenik düşüyorum.
Kendimle çok büyük bir kavga içerisine girdim.Önce kırılan parçalara soğutucu sıkıyoruz sanmıştım ama ayrılıyoruz galiba gittikçe.
İnsan kendisinden bıkarsa, değişmek isteyip yapamazsa, bunalıp başa dönerse sürekli, ne olur acaba? İşte bunu anlamaya adıma adım yaklaşıyorum galiba.
Bir yerlerde kalmak istiyorum yahu, sürekli gez gez git kaç çarp düş bu ne be...sıkıldım sacıt.Ahanda bunaldım.
Ne poh yieceğik hiç bilmirem.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
İnsan kendini kontrol edebilmeli, gerektiğinde bazı şeyleri kendine yasaklamalı. Bunu yapamadığı zaman otokontrol ortadan kalkar, insanın kendine güveni de yıkılır. Bu durumda vazgeçmemek lazım. Değişim için her zaman bir yol vardır. Önemli olan azimli olmak, başaracağına inanmaktır.