until an owl crashes my window

Sıkıntımı geçirecek bir şeyler ararken yine Nightwish'e takıldım.Öyle böyle değil ama.Grup üyelerinin kendi çektikleri videoların hepsini seyrettim, End of an Era DVD sini baştan bi geçtim (youtube saolsun), Anette'in bloguna üye oldum ki bu evet gerçekten ilginç bir olaydır.

Çünkü ben bu hatunu pek de sevemdiğimi, şarkılara derinlik veremediğini düşünürdüm.Şarkılar konusunda hala tereddütteyim ama Anette çok içten, şeker bi hatun.Bütün gününü anlatıyor, fotoğraflar ekliyor (makyajlı olup olmamak umrunda değil), sorulan en absürd sorulara bile üşenmeden uzun uzun cevap yazıyor, fanlarının her konuda görüşünü alıyor...Oldukça sevimli ve alaveresi dalaveresi olmayan bir kişilik.Sanırım bu nedenle en sevdiğim grubun elemanları vokalin şimdilik yetersiz olmasına rağmen bu ölçüde mutlu.

Hatta aynı gece Harry Potter ve Melez Prens'i izlemişiz ve ikimiz de filmi çok eğlenceli bulduk.Anette hanesine bir artı daha koydum gerçekten de.

Önümüzdeki yıllar Anette kendini geliştirecek, muhteşem Tuomas besteleri (muhteşem olan Tuomas mı yoksa besteler mi? Both.) devam edecek ve ben torunlarımın ismini dahi unutup karıştıran bi nine olsam bile bu grubua dair hiçbir şeyi asla unutmayacağım.Ahanda buraya yazdım.