skip to main |
skip to sidebar
Published Salı, Şubat 12, 2008 by
~Gaen~
in
Senelerce, senelerce evveldi;
Bir deniz ülkesinde... ve belki de
birbirine aktardigim defterlerin hepsinde
bu siir vardi:
Senelerce, senelerce evveldi;
Biz seninle orada, o deniz ülkesinde tanistik
uzak denizler, uzak yakinliklar içinde
bir Kadirgada iki korsan
tarih, yarin, ütopya dolu sandiklar arasinda
birbirimizi yaralarindan tanidik
disi korsan, içi iç denizlerde yasayan çocuklardik
konusamadiklarimiz bir bulut kalinliginda
duruyordu aramizda
oysa konussak yada dokunsak birbirimize
çekip gidecekti içimizdeki o korkunç noksanlik
batik gemilerin deniz diplerini saran
umutsuzlugu vurmustu yüzümüze
birbirimizden ve askin kesfedilmemis gizlerinden
ürküyorduk
bir definenin ikiye paylastirilmis haritasinda
bilmeden
birbirimize dogru ilerliyorduk
kara görünmüyordu yokluğumuzda
kara çok uzakta
sahiller millerce
uzaktaydı birbirmizin yokluğunda
neyimiz vardı öfkeli bir gençlikten
mağrur inceliklerimizden
ve geceler boyu kısık yıldızlar altında anlatılan
ihanetlerin kara bilgisinden başka
biliyorduk geldiğimiz yer Atlantis
o yitik ütopya
gittiğimiz yer de ora
Senelerce, senelerce evveldi;
sen yoktun
ben de yoktum
bu aşk başladığında
...
-Murathan Mungan
Someone liked this.
Gaen teşekkür eder.