Vay arkadaş bir sıkılmışım bir bunalmışım ki anlatamam.
Ne menem bir bölümdür bu benim üyesi olduğum, kendime ayırdığım vakit yemek yemek ve duş almaktan ibaret olmuştur.
Hani bir an gelir "Böyle işin içine edeyim, nerden geldik lan buraya?!" dersiniz ya, diyin lan.Ben her allahın günü "Of yine mi ya yine mi ya!" diye kalkıp "Bu ne arkadaş bir gün kafa rahat uyuyayım(!)" -bir eylem olarak uyumak: hayatımda en az icra ettiğim şeydir- diye yatan bir insana dönüştüm peaaah!
Ergenken hep ölmek isterdik falan, hayat bize göre değildi, çok acımasızdı ya hani, (bi ara hepimiz siyah giydik be uydurmayın şimdi!) gözyaşlarımı orta çizgisinin 5 santim ötesinden ayırdığım saçlarımla saklamaya çalışıyorum şimdi bende.
Çok mağdurum baboş.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
hayatın bi dönemi böyle geçmek zorunda gaen, hayallerimiz gerçekleşsin istiyosak buna katlanıcaz. mimar sıfatını kazanmak her yiğidin harcı değil. tıp okumak da böyle biliyosun.